Heer Halewyn's Song

This animation is a wild fest of materials loosely based on the Dutch folktale 'Het Lied van Heer Halewyn'. This tale tells about the longing of a young Princess for a journey to meet her mister NO-good.

The Dutch folktale Het Lied van Heer Halewyn has firstly been documented in writing in the 19th century, but probably originates from Medieval times. The startingpoint of this animation focuses on several strophes in which the princess dresses up and embellishes herself at her finest. In this film her decoration has taken over the world.

Sound-design by Tom Nestelaar and Jochem van Tol with Teun Hocks on singing saw.

(20', digital format, 2011)

Text Het Lied van Heer Halewyn (Dutch):

Lied van heer Halewijn

Heer Halewyn zong een liedekijn, Al die dat hoorde wou bi hem zijn.

En dat vernam een koningskind, Die was zoo schoon en zoo bemind.

Zi ging voor haren vader staen: ‘Och vader, mag ik naer Halewijn gaen?’

‘Och neen, gy dochter, neen, gy niet: Die derwaert gaen, en keeren niet!‘

(...)

Zy ging voor haren broeder staen: ‘Och broeder, mag ik naer Halewyn gaen?’

‘'t Is my al eens, waer dat gy gaet, Als gy uw eer maer wel bewaerd En gy uw kroon naer rechten draegt!’

(...)

Zy ging al in haer vaders stal En koos daer 't besten ros van al.

Zy zette zich schrylings op het ros: Al zingend en klingend reed zy doort bosch.

Als zy te midden 't bosch mogt zyn, Daer vond zy myn heer Halewyn.

(...)

Zy kwamen al aen een galgenveld; Daer hing zoo menig vrouwenbeeld.

Alsdan heeft hy tot haer gezeid: ‘Mits gy de schoonste maget zyt, Zoo kiest uw dood! het is noch tyd.’

‘Wel, als ik dan hier kiezen zal, Zoo kieze ik dan het zweerd voor al.

Maer trekt eerst uit uw opperst kleed. Want maegdenbloed dat spreidt zoo breed, Zoot u bespreide, het ware my leed.’

Eer dat zyn kleed getogen was, Zyn hoofd lag voor zyn voeten ras; Zyn tong nog deze woorden sprak:

‘Gaet ginder in het koren En blaest daer op mynen horen, Dat al myn vrienden het hooren!’

‘Al in het koren en gaen ik niet, Op uwen horen en blaes ik niet..’

(...)

Zy nam het hoofd al by het haer, En waschtet in een bronne klaer.

Zy zette haer schrylings op het ros, Al zingend en klingend reed zy doort bosch.

(...)

Toen ze aen haers vaders poorte kwam, Zy blaesde den horen als een man.

(...)

Daer wierd gehouden een banket, Het hoofd werd op de tafel gezet.